τοπικές ουτοπίες κι άλλα υπαρξιακά μαραφέτια /
< utopies locales et autres accidents heureux
lundi 24 mars 2008
Μαρτινίκη
Μια χώρα που πονάει από ένα παρελθόν που δεν έχει ακόμη ξεπλύνει... Όπως κι εγώ... Δεν είναι ακριβώς για διακοπές που είμαι εδώ, αλλά για δουλειά με τον...εαυτό. Και μάλιστα τον εαυτό σε σχέση με το άλλο του μισό : το βαθύν της ψυχής μου φέρνει ίλιγγο τελευταία...Ωχ, αμάν και βάι βάι...Νά'ναι καλά ο ωκεανός!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire